Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Τι είναι και τι δεν είναι

Την Ελευθερία ο Νίκος Ρωμανός την είχε στα χέρια του μέχρι την στιγμή που, παρά ότι ήταν ένοπλος, την παρέδωσε στους διώκτες του.

Ελευθερία δεν είναι ούτε να «συνδιαλέγεσαι» (και δη από θέση αιχμαλώτου) με τον εχθρό σου, ούτε και να του υποβάλλεις αιτήματα του δικού του αξιακού συστήματος.

Ελευθερία δεν είναι να παίζεις με τους κανόνες του εχθρού σου, αλλά να επιβάλλεις τους δικούς σου.

Ελευθερία δεν είναι να αιτείσαι να εκπαιδευθείς, να «μορφωθείς»  με τους παρασιτικούς όρους του συστήματος με μια γνώση χειραγωγημένη και με σκόπιμη απουσία του Ήθους που οφείλει να έχει η παιδεία.

Ελευθερία δεν είναι να χρησιμοποιείς τους όρους του συστήματος, τα μέσα του κι εν τέλει το ίδιο σύστημα, γιατί δεν μπορείς ν' αντέξεις τις συνέπειες των επιλογών και των πράξεών σου που σου επιβάλλει ο εχθρός σου, στον οποίο παραδόθηκες αμαχητί.

Ελευθερία δεν είναι απλά να μην είσαι έγκλειστος και κοινωνικά απομονωμένος, κάποιες ώρες τη βδομάδα («ανάσες ελευθερίας»).

Ελευθερία είναι, να επιλέγεις ότι σου ταιριάζει και να δύνασαι να το πραγματώνεις.

Χωρίς να υπολογίζεις τις συνέπειες που θα υποστείς, όποιες κι αν είναι αυτές.
Και να τις αντιμετωπίζεις με Ακεραιότητα και εσωτερική πληρότητα μέχρι τελείωσης.

(με αφορμή αυτό «Ελευθερία ή Θάνατος»)






(οι παραπάνω σκέψεις μου δεν «απαντούν» ούτε στον Ρωμανό, ούτε στις επιλογές του, ούτε στον συντάκτη του κειμένου «Ελευθερία ή Θάνατος», αλλά στο κείμενο αυτό καθ' αυτό

στην πραγματικότητα δεν με αφορά ούτε το φαινόμενο «Ρωμανός», ούτε το φαινόμενο «Πιτσιρίκος»


με αφορά όμως η διαλεκτική με τις σκέψεις και τα αποτελέσματά τους, που γεννιούνται στον κόσμο τούτο)





Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Επιλογές

Η αμαρτία* των ανθρώπων σαν τον Νίκο Ρωμανό που κατέληξαν αιχμάλωτοι των εχθρών τους είναι ότι, προ-τίμησαν την επιβίωση από την Ελευθερία.

Τα λοιπά, είναι «φυσικά» επακόλουθα ...



*αστοχία, αποτυχία