Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Σσσσ ...

Την βλέπω.


«Ψηλαφίζω» την μορφή της με τα μάτια μου.

Το είναι της μου χαμογελάει. Τόσο γλυκά !

Συνεχίζω να «περιδιαβαίνω» το κορμί της … Τι όμορφος «περίπατος» σε έναν τέτοιο «κήπο» με ανεξερεύνητα μονοπάτια και γοητευτικά λουλούδια.

«Στέκομαι» σε καμπύλες και «στροφές» και συλλογίζομαι : είναι πανέμορφη !

Γέρνω στο πλάι της και αισθάνομαι την αγάπη της να με «σκεπάζει» : όνειρα γλυκά ...



2 σχόλια:

  1. Οι κήποι τη νύχτα γίνονται απόκοσμοι, ονειρικοί τόποι, όπου μπορεί κανείς να πάρει μια ιδέα από το άρωμα του μυστικισμού της ζωής.

    "Σκεπάζει" τόσο τρυφερά η αγάπη..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το άρωμα της ίδιας της ζωής ...

    Ναι, το νιώθω κάθε νύχτα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή