«Ο φόβος γεννιέται στο σώμα, διδάσκει η θεωρία περί φόβου, και εκεί πρέπει να καταπολεμηθεί.
Από τη στιγμή που η σάρκα καταληφθεί, αρχίζει ο φοβόκυκλος, που τρέφεται από τον εαυτό του και μετατρέπεται σε μια «φυγή» τρόμου».
... έγραψε κάποτε ο Steven Pressfield
Μια κοινωνία ανθρώπων, δεκαετίες παραδομένη στις υλικές απολαύσεις και ηδονές, στον εφήμερο ευημερισμό και στην «ανέξοδη» σπατάλη του χρόνου της, που αλλού θα μπορούσε να καταλήξει όταν οι δεσμο-φύλακές της θ’ αποφάσιζαν ότι ήρθε η ώρα του βρόγχου ;
Στον φόβο.
Ό,τι χάνει όλα εκείνα που πίστευε ότι «έχει» κατακτήσει δεκαετίες τώρα.
Ποιότητας αμφίβολης, ουσίας ανούσιας, κενό περιεχομένου Ιδεών και συναισθημάτων.
Φόβος παντού, μα πάνω απ’ όλα φόβος για το σαρκίο μας. Για μια ζωή που δεν ζήσαμε. Που την αναβάλλαμε γι’ αύριο. Που την παραδώσαμε σε αντιπροσώπους. Να την «ζήσουν» αυτοί αντί για μας.
Κι έτσι εκ-λέξαμε και επι-λέξαμε κυβερνήτες μας, υπερασπιστές μας και «θεραπευτές» μας, διαχειριστές μας, τροφούς μας, «δασκάλους» μας και «θεούς» μας, και παραδώσαμε το πνεύμα μας, τα συναισθήματά μας και τα κορμιά μας με δική μας θέληση στους δυνάστες μας !
Και τώρα τι ;
Και τώρα έκπληκτοι, απογοητευμένοι και κατειλημμένοι από τον Φόβο, οδηγούμαστε στην κατάληψη του Θυμού.
Κι ενώ όλη αυτή η κοινωνική κατάσταση θα έπρεπε να συναρμόσει την κοινωνία των ανθρώπων, για να λειτουργήσει ως οπλιτική φάλαγγα (που η ασπίδα του καθενός προστατεύει τον διπλανό του και ο ίδιος προστατεύεται από το σπαθί του) και να σαρώσει τον Φόβο-Δυνάστη του, παραδίδεται κάθε ημέρα στον Θυμό της.
Ένα συναίσθημα άλογο, αδιαχείριστο και ανεξέλεγκτο, που ήδη μας έχει φέρει σε πολλές ήττες έναντι του εχθρού.
Και τα χειρότερα είναι μπροστά. Η διαδρομή κακοτράχαλη και κατηφορική μέχρι ν’ αντιληφθούμε ότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον Φόβο-Δυνάστη με τον Θυμό μας, αλλά με «πειθαρχία» και «εκγύμναση».
Πειθαρχία στις υψηλές Ιδέες μιας κοινωνίας ανθρώπων με κοινοτικές αξίες και σεβασμό στην φύση, δηλ. το όλον που περιβάλλει και ενσωματώνει τον άνθρωπο.
Εκγύμναση στο πνεύμα σε Ιδέες αναλλοίωτες από τον χρόνο, εκγύμναση στην ψυχή, στο φρόνημα των ανθρώπων, εκγύμναση στο σώμα, για να μπορέσουμε να έχουμε τις ελάχιστες πιθανότητες να κερδίσουμε τις μάχες που μας περιμένουν, όχι μόνον σε ανθρώπινο επίπεδο αλλά και σε φυσικό.
«Βάλε το σώμα σε κατάσταση αφοβίας», πίστευαν οι Σπαρτιάτες, «και το μυαλό θα ακολουθήσει».
Ο Φόβος έχει καταστεί ήδη συνήθεια κι ο Θυμός κάθε μέρα κερδίζει έδαφος στην ψυχή μας.
Έφτασαν όμως οι μέρες πια, που καλούμαστε ν’ αλλάξουμε συνήθειες αν θέλουμε να αποκτήσουμε την Ελευθερία μας. Αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε ως σκλάβοι, λίγο λίγο στην εφήμερη «πραγματικότητά» μας.
Ήρθε η ώρα να απολύσουμε τους Δυνάστες μας, Φόβο και Θυμό και να συμμαχήσουμε με την Γνώση και το Θάρρος.
Φόβος.-
Θυμός.-
Στο χέρι μας είναι, Αύριο να είναι η Απαρχή …
Δυνατό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι από κατάκτηση μετά από πολύ κόπο! Μπράβο!
Αγαπητέ Απόλλων,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και με χαρακτηρίζουν "πνεύμα αντιλογίας" (κάτι θα ξέορυν) δεν μπορώ να διαφωνήσω με το πόστ σας.
Με κάνει μόνο να εύχομαι να είχα κι εγώ λίγη περισσότερη πειθαρχία.
Καλό απόγευμα!
Αλήθεια και θάρρος θα έλεγα Απόλλωνα. Νομίζω πως τα πήγαμε πολύ καλά σήμερα. Μια καλή εκγύμναση μάλλον
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς όπως το λέτε ο θυμός είναι ο χείριστος σύμβουλος και σπιούνος του φόβου.Εχθρός τους η συγκρότηση.Η νηφαλιότητα.Και αυτές απαιτούν εκγύμναση.Ο Κάλβος-στο κομμάτι που επιλέξαμε-είναι σαφής.Δεν θέλει μόνον τόλμην η ελευθερία.Θέλει και αρετήν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική προσέγγιση του θέματος. Και όπως πάντα άψογος και αιχμηρός ο χειρισμός της γλώσσας σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μου.
Αλήθεια και θάρρος, νηφαλιότητα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι δίπλα δίπλα τις ασπίδες μας
στην ανηφόρα που έχουμε μπροστά μας.
Τόλμη έχουμε. Πρέπει τώρα να αναζητήσουμε τη χαμένη Αρετή.
Θυμός,σύμμαχος κατά του φόβου...Σωστά...Και αυτό με τους Σπαρτιάτες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυνατό ποστ...
Καλημέρα σας αγαπητέ!
@Riski
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η αναγνώριση έρχεται από μία ποιήτρια του λόγου εγώ τι να πω ;
Μόνο να "κοκκινίσω" μπορώ ... :)
...
"Μπράβο" ; Ο βαθμός που είναι ;
@ΕΜ
Αγαπητή μου, στα αρχαία ελληνικά συμπόσια το ομονοείν (σχεδόν) απαγορευόταν.
Από ειλικρινείς προθέσεις και ανιδιοτελείς αντι-λόγους, μπορούμε να συνθέσουμε το Εμείς.
Δεν με ενδιαφέρουν οι "αλήθειες" σου ή οι "αλήθειες" μου, ΑΛΛΑ η αλήθεια που θα φτιάξουμε Μαζί !
Εκτιμώ ιδιαιτέρως τις κρυστάλλινες σου προθέσεις, διαφωνώντας ή συμφωνώντας μαζί μου ... :)
@Γιώργος Κατσαμάκης
Αγαπητέ Γιώργο ευχαριστώ για την επίσκεψή σου.
Συμφωνώ μαζί σου !
Το πνευματικό μας κομμάτι χρειάζεται να συνδράμει τα μέγιστα στις αντιστάσεις που προσπαθεί να αντιτάξει η κοινωνία σε αυτό τον πρωτοφανή αυταρχισμό.
Οι bloggers οφείλουν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο αφύπνισης, έμπνευσης και γιατί όχι και καθοδήγησης.
Εδώ είμαστε και θα κριθούμε από τα ίδια τ' αποτελέσματα.
@Σελιτσάνος
Αγαπητέ, ευχαριστώ κι εσάς για τα μεστά κι εύστοχα λόγια σας.
Ναι θέλει αρετή ! Κι η αρετή "κτίζεται", "ατσαλώνεται" με εκγύμναση σε όλα τα επίπεδα.
Κι αυτά τα εγχειρήματα είναι ένας τέτοιος τρόπος.
@Spy
Τι να πω ;
Όταν δέχομαι τέτοιας ποιότητας φιλοφρονήσεις από έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζω, αλλά αισθάνομαι να εκτιμώ δεόντως ;
Υποκλίνομαι ...
@Τσαλαπετεινός
Χαμένη Αρετή και Ήθος φίλε μου !
Αλλά είμαι σίγουρος ότι θα τα πετύχουμε, όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα κι άλλοι "γνωστοί και μη εξαιρετέοι" που συνέδραμαν σε αυτή την πολύ καλή προσπάθεια.
Είμαι σίγουρος φίλε μου ...
@Αγράμπελη
Ω ! τι έκπληξη φιλτάτη !
"Μια" Αγράμπελη στην εστία μου ;
Θερμά σας ευχαριστώ για την ημεροδρόμησή σας και τον ευγενή σας λόγο !
Όχι σύμμαχος κατά του φόβου, (δυστυχώς) σύμμαχος του φόβου.
@Anisixos
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την προτροπή σου να διαβάσω αυτή την "εξομολόγηση".
Μου γεννήθηκαν όμως οι εξής απορίες :
1ον Γιατί στα greeklish ; Μήπως είναι copy-paste από chatting ;
2ον Γιατί με επέλεξες να μου στείλεις αυτή την πρόσκληση ;
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
α. Θεωρώ ότι ύπαρξη των greeklish δεν έχουν καμμιά δικαιολογία πια ! Λόγοι ευγενείας μ' έκαναν να κουραστώ για κάτι που οι δημιουργοί του δεν ενδιαφέρθηκαν να κουραστούν.
β. Δεν έχω καταλήξει ακόμη αν ο Τηλέμαχος αδικεί τ' όνομά του ή τ' όνομα τον Τηλέμαχο. :)