Ελθέ μάκαρ παιάν τιτυοκτόνε, Φοίβε Λυκωρεύ,
Μεμφιτ' αγλαότιμος, ιήϊος, ολβιοδώτα.
Χρυσολύρη, σπερμείος, αρότριε Πύθιε Τιτάν,
Γρύνειε, Σμινθεύ, Πυθοκτόνε, Δελφικέ μάντι,
Άγριε, φωσφόρε δαίμον, εράσμιε, κύδιμε, κούρε.
Μουσαγέτη , χαροποιός, εκηβόλε, τοξοβέλεμνε,
Βράγχιε και Διδυμεύ, εκάεργος, Λοξία αγνέ.
Δήλι άναξ πανδερκές έχων φαεσίμβροτον όμμα.
Χρυσοκόμη, καθαράς φήμας χρησμούς τ' αναφαίνων.
Κλήθι μευ ευχομένου λαών υπέρ εύφρονι θυμώ.
Τόνδε συ γαρ λεύσσεις τον απείριτον αιθέρα πάντα,
Γαϊάν τ' ολβιόμοιρον ύπερθεν και δι' αμολγού
νυκτός εν ησυχίησιν υπ' αστερομμάτου όρφνης
ρίζας νέρθε δέδορκας, έχεις δε τε πείρατα κόσμου παντός.
Σοί δ' αρχή τε τελευτή τ' εστί μέλουσα,
Παντοθαλής, συ δε πάντα πόλον πολυκρέκτω αρμόζεις,
Ότε μεν νεάτης επί τέρματα βαίνων,
Άλλοτε δ' αύθ' υπάτην, ποτέ Δώριον εις διάκοσμον
Πάντα πόλον κιρνάς, κρίνεις βιοθρέμμονα φύλα,
Αρμονίη κεράσα παγκόσμιον ανδράσι μοίραν
Μίξας χειμώνος θέρεος τ' ίσον αμφοτέροισιν,
Εις υπάτας χειμώνα , θέρος νεάταις διακρίνας,
Δώριον εις έαρος πολυηράτου ώριον άνθος
Ένθεν επωνυμίην σε βροτοί κλήζουσι άνακτα
Πάνα θεόν δικέρωτ', ανέμων συριγμαθ' ιέντα,
Ούνεκα παντός έχεις κόσμου σφρηγίδα τυπώτιν
Κλύθι μάκαρ, σώζων μύστας ικετηρίδι φωνή
