Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Κάθε Άνδρας πεθαίνει. Λίγοι όμως πραγματικά ζουν.

Από μικρός είχα αναγνώσματα (κι όχι μόνον), με κείνες τις θρυλικές μορφές ανδρών-ηρώων.

Εκείνων που είχαν οράματα, αξίες, ιδανικά πέρα από την ζωή, πέρα από κείνους.

Ερωτευμένοι !

Μαγευόμουν. Ταξίδευα. Φαντασιωνόμουν.

Ήθελα να τους μοιάσω.

Να υπηρετήσω ιδανικά, ιδέες, αλήθειες, πέρα από την «ζωή», πέρα από μένα ! Να ερωτευτώ.

Κατέληξα να υπηρετώ φόβους και σαρκία.

Έρχεται όμως εκείνη η ημέρα που κάθε άνδρας στην ζωή του πρέπει να πάρει Την Απόφαση :

Να χαθεί στην λήθη της ανυπαρξίας, του θανάτου ή να Ζήσει ;

Εγώ αποφάσισα.



2 σχόλια:

  1. Αυτή η απόφαση συνήθως κοστίζει πολύ ακριβά. Όμως αξίζει όσο και η ίδια η ζωή. Και είναι δίκαιο να πληρώνουμε τα ακριβά, ακριβά και τα φθηνά, φθηνά.

    Καλή (δηλαδή, παιχνιδιάρικη) διαδρομή, Απόλλωνα της καρδιάς μου!

    (Θα με βρίσκεις πάντα δίπλα σου, συνοδό και συνοδοιπόρο σου.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το τίμημα είναι το οφειλόμενο.

    Όταν δε σιμά μου έχω μια "Γοργώ", είναι κι ευχάριστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή