Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Sunday, 'Bloody' Sunday ...


Με αφορμή τις εκλογές για Δήμους και Περιφέρειες, έχουν ανάψει οι συζητήσεις για Αποχές και Συμμετοχές.

Ποικίλες συζητήσεις, ποικίλων ανθρώπων, με ποικίλες προθέσεις.

Κι όμως στον κυκεώνα αυτόν, έχω την αίσθηση ότι χάνεται μία ουσία :

Γιατί φτάσαμε ως άνθρωποι, ως κοινωνία, ως ιδεολογήματα στο σημερινό αδιέξοδο ;

Γιατί είμασταν «σπάταλοι» στους «πόρους» που μας διέθεσε το «σύστημα» ;

Γιατί αυτή η «σπατάλη» διοχετεύθηκε στον μικρόκοσμο του καθενός μας και όχι στο όλον ;

Ή γιατί δεν ήταν «αποδοτικά» τα ιδεολογήματα στα οποία ο καθείς από μας ήταν γατζωμένος πάνω τους ;

Και τι λένε όσοι υποστηρίζουν ακόμη ό,τι η σωτηρία μας βρίσκεται στην «διακράτηση» (λες και η ζωή είναι «μετοχή» σ’ ένα χρηματιστήριο αξιών «πάρε-δώσε») της παλιάς μας κεκτημένης (άντε και λίγο καλλίτερης) ζωής , Θεσμοί, μισθοί, εμπαιγμοί ;

Ότι το «σύστημα», δηλ. οι διαχειριστές (σε μια καλλίτερη εκδοχή τους, σοσιαλιστική, φιλελεύθερη, αριστερή, πατριωτική, εξω-θεσμική), θέλουν να μας σώσουν, θέλουν να μας ικανοποιήσουν  αλλά δεν μπορούν αν δεν «τους» βοηθήσουμε ;

Και ότι για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται να εμπιστευτούμε «θεσμούς και ιδεολογήματα» που θα ανατρέψουν την υφιστάμενη δυσμενή, για την ανθρωπότητα, κατάσταση ;

Γι’ αυτό πρέπει ΟΛΟΙ να συμμετάσχουμε σ’ αυτούς τους «θεσμούς» για την ανατροπή της κατάστασης ;

Γιατί η κοινωνία Θέλει αλλά Δεν Μπορεί ν’ αλλάξει, εάν σύσσωμοι δεν «εμβαπτιστούμε» στην Αλήθεια ;

Για ποια Αλήθεια όμως μιλάμε ;

Για την αλήθεια του 1,68%, του 2,87%, του 5,29%, του 5,80%, του 7,37%, του 13,74%, του 28,28% ή του 34,97% ;

Για την αλήθεια του κόκκινου, του κίτρινου, του μπλε, του πορτοκαλί, του πράσινου, του ροζ, του μαύρου ή του βυσσινί ;

Ε ;

Μια όμως είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ : κάθε κλειστό «σύστημα» (κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό, ιδεολογικό) Μπορεί αλλά Δεν Θέλει !!!

Είναι φτιαγμένο να λειτουργεί κατά τρόπο που να διαιωνίζεται, αναπαράγοντας τον εαυτό του. 
Για να επιβιώσει !

Μ’ αυτόν όμως τον τρόπο εκφυλίστηκε (όπως ΚΑΘΕ ΤΙ που Δεν Αλλάζει) και τώρα σαπίζει και όζει !

Από μόνο του όμως Δεν θα Αυτοκτονήσει για ν’ ελευθερωθούν άλλες «δυνάμεις», άλλες προοπτικές, για να «ξημερώσει» μια άλλη ανθρώπινη εποχή  …

Γιατί Μπορεί αλλά Δεν Θέλει !

Λοιπόν ; Εμείς τι θα κάνουμε ;

Θα συντηρήσουμε την Ύπαρξή του ή θα το «στείλουμε στον Διάολο μια ώρα αρχύτερα» παίρνοντας τις ζωές μας στα χέρια μας ;

Μετά τις «ματωμένες» Κυριακές, ας θυμηθούμε ότι ο εχθρός είναι κοινός κι ας βγούμε έξω να δημιουργήσουμε την Αγορά. Την προγονική μας Αγορά …


                                                          U2 - Sunday Bloody Sunday

2 σχόλια:

  1. Θα δείξει η ιστορία.
    Είναι σε εξέλιξη, άλλωστε, διεργασίες πρωτόγνωρες για τον σύγχρονο κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ιστορία γράφεται.

    Συνήθως, ερήμην μας.

    Σήμερα αυτή είναι η δική μας πρόκληση : να γράψουμε αυτό που οφείλαμε να γράψουμε εδώ και 40 χρόνια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή