Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Αν με ξεχάσεις ...


Η Madonna απαγγέλλει Pablo Nerouda
Μουσική : Samuel Barber, Adagio for Strings


"Ένα
θέλω να ξέρεις.

Ξέρεις πώς είν'αυτό :
Εάν κοιτάξω
το κρυστάλλινο φεγγάρι, το κόκκινο κλαδί
του αργού φθινοπώρου στο παράθυρό μου,
Εάν αγγίξω
πλάι στη φωτιά
την ατάραχη στάχτη
ή το ρυτιδωμένο σώμα του ξύλου,
όλα με φέρνουν σε σένα.
Λες και ό,τι υπάρχει,
αρώματα, φως, μέταλλα,
ήταν μικρά πλεούμενα που ταξιδεύουν
προς εκείνα τα νησιά σου που με περιμένουν.

Ωστόσο,
Αν λίγο λίγο πάψεις πια να μ' αγαπάς
θα πάψω κι εγώ να σ' αγαπώ,
Λίγο λίγο.

Κι αν ξαφνικά
με ξεχάσεις
μην ψάξεις για μένα,
γιατί θα σ' έχω ήδη λησμονήσει.

Αν θεωρήσεις ότι κρατάει πολύ κι είναι τρελός
ο άνεμος από σημαίες
που περνάει απ' τη ζωή μου,
κι αποφασίσεις
να με αφήσεις στην όχθη
της καρδιάς που έχω ρίζες,
θυμήσου
πως εκείνη τη μέρα,
την ώρα εκείνη
θα σηκώσω τα χέρια
και θα βγουν οι ρίζες μου
για ν’ αναζητήσουν άλλη γη.

Όμως ...
Αν κάθε μέρα,
κάθε ώρα,
νιώθεις προορισμένη για μένα
με γλυκύτητα αψεγάδιαστη,
Αν κάθε μέρα ανεβαίνει
ένα λουλούδι στα χείλη σου για να με βρει,
Αχ αγάπη μου, αχ δική μου,
μέσα μου όλη τούτη η φωτιά θα επαναλαμβάνεται,
Μέσα μου τίποτα δε θα σβήσει ούτε θα ξεχαστεί,
Η αγάπη μου τρέφεται από την αγάπη σου, αγαπημένη,
Κι όσο θα ζεις θα είναι μες στην αγκαλιά σου
χωρίς απ'τη δική μου να φύγει."

Pablo Nerouda

Ένας ερωτευμένος κοιτάει τ' άστρα, κι αυτά 
του χαμογελούν ...

3 σχόλια:

  1. Όμορφο πολύ αν και κάπως ορθολογιστικό...όχι πως στην αγάπη δεν χωράει η λογική, μην με παρεξηγήσετε :-)
    Καλημέρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα και σε σας αγαπητή ΕΜ !

    Και μια που ημεροδρομίσατε για πρώτη φορά στην εστία μου, θα ήταν απρεπές να μην σας φιλέψω κάτι !

    Καμμιά φορά, η λογική δεν είναι τίποτε άλλο από την αναγνώριση της πραγματικότητας. :)

    Ο ποιητής όμως δεν μένει εκεί.
    Θέλει να δοθεί, να παρασυρθεί και να "καεί" !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μα είστε πραγματικά πολύ φιλόξενος οικοδεσπότης! Και δεν ξέρετε πως το ήθελα ένα καφεδάκι!

    Και συμφωνώ πλήρως με τον ορισμό που δώσταε στη λογική αλλά αυτό που παρουσιάζετε παρακάτω εγώ, μετα λύπης μου, δεν το βλέπω...αντιθέτως θα έλεγα τον"ακούω να λέει" ότι όσο μ'αγαπάς θα σ'αγαπώ, αν εσύ σταματήσεις θα σταματήσω κι εγώ και θα σε ξεχάσω (λες και αυτό γίνεται...θα είχε σωθεί πολυς κόσμος αν αυτό ήταν τόσο απλό...)

    Παντως τα παραπάνω δεν μειώνουν την ομορφιά του ποιήματος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή