Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Αισχύνη*

Η κανονικότητα βάλλει από παντού την ακεραιότητα. Η σιωπή επιβάλλεται με διάφορα ενδύματα και προσχήματα. Κι εσύ εκεί στη «μέση», θύτης υποδυόμενος το θύμα, ακόμα μια φορά, «παλιά μου τέχνη κόσκινο» άλλωστε, ασάλευτος, αγκιστρωμένος στις αναπνοές σου μη χάσεις καμμία και τι θ’ απογίνεις, περιμένεις να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός να την περάσεις κι αυτή τη μπόρα στα μουλωχτά κι ανέγγιχτος. Παίρνω εγώ πάνω μου όλη την ντροπή σου που όφειλες να κουβαλάς αλλά με περίσσιο θράσος τη ξεπέταξες σα κλέφτης εδώ και πολύ καιρό. Αισχύνομαι για σένα, αισχύνομαι για μένα, αισχύνομαι ακόμα και που δεν επιθυμώ να σιωπήσω ως ένδειξη σεβασμού σε μια ακόμα οδύνη ... Κι επειδή σέβομαι δεν σιωπώ. Πια. Αισχύνομαι για όλες τις σιωπές μου όταν βαλλόταν το Ήθος, η Χαρά, η Ζωή, ο Έρωτας, ο Λόγος. Κι επειδή αισχύνομαι βαθιά για το αίσχος το μέσα και το έξω, θα μιλώ μέχρι να με βαρεθεί το αίσχος και να σταματήσει να με συντροφεύει.



The Hanging Tree - Jennifer Lawrence





(*στη σιωπή των νεκρών)






2 σχόλια: